اگر فهرست مکان‌های دیدنی یا مناطق گردشگری تهران را جست و جو کنید، شاید بلوار کشاورز، از اولین پیشنهاد‌ها به شما نباشد. اما بلوار کشاورز، یکی از جذاب‌ترین مکان‌های دیدنی تهران است. اگر ساکن تهران باشید، حتما حداقل یک بار به صورت گذری از آن‌جا عبور کرده‌اید. اما این، برای کشف حال و هوای این بلوار، کافی نیست.
وجود چنین خیابانی، آن هم در مرکزی‌ترین نقطه‌ی تهران، جایی که قاعدتا باید پر از دود و آلودگی باشد، واقعا شگفت‌انگیز است. کافی است اوایل پاییز باشد و تصمیم به یک پیاده‌روی نه چندان طولانی بگیرید. آن وقت است که از میدان ولیعصر، شروع می‌کنید به راه رفتن وسط بلوار. درخت‌های سرسبز و در هم تنیده، رود میانی بلوار، مسیر دوچرخه‌هایی که گهگاه عبور می‌کنند و البته تا دلتان بخواهد کافه و رستوران و در نهایت سینما. اگر کمی جلوتر بیایید، ناگهان خنکی هوا را به شدت احساس می‌کنید. اینجاست که به پارک لاله رسیده‌اید. اگر دم غروب باشد، آمد و شد خانواده‌ها، با اکسیژن درخت‌ها و بوی بلال روی آتش، آمیخته می‌شود و می‌تواند واقعا سرمستتان کند. حتی خیابان‌های منتهی به بلوار کشاورز هم از این قاعده مستثنی نیستند. سرسبز و زنده. انگار که اصلا در تهران نیست که قدم می‌زنید.
تاریخچه بلوار کشاورز
اما چیزی از تاریخ بلوار کشاورز می‌دانید؟ می‌دانید نام قدیم بلوار کشاورز چه بوده است؟ چه سالی ساخته شده و طراح آن کیست؟ از مردمی که سال‌های سال قبل در اطراف رودی که در میانه‌ی آن جریان دارد می‌گذشتند، خبر دارید؟
بلوار کشاورز، قبل از آن که به شکل فعلی خود درآید، مسیر گذر رودی بوده که گفته می‌شود انشعابی از رودخانه‌ی کرج بوده است. مردم ساکن منطقه، به آن «آب کرج» می‌گفتند و از آب شرب تا شست و شو، روی آن حساب می‌کرده‌اند. این نهر، در زمان امیرکبیر احداث شده و به وسیله‌ی آن، آب از شهرستان کرج به تهران منتقل می‌شده است. بعدتر، «سرافراز غزنی»، به طراحی پروژه‌ی بزرگی دست می‌زند که دست آخر نامش می‌شود بلوار الیزابت. بلوار الیزابت، در سال 1338، به طول 1700 متر و با هزینه‌ی 6 میلیون تومان، ساخته می‌شود. و 19 سال بعد، نام آن به بلوار کشاورز عزیز تغییر می‌یابد. علت این نام‌گذاری، مجاورت آن با ساختمان پیشین وزارت کشاورزی ایران است. 40 سال است که مردم تهران در رفت و آمدهای روزمره‌شان، به نام بلوار کشاورز خو گرفته‌اند. اما همیشه دانستن نام قدیم خیابان‌های تهران، جذاب است.
بلوار کشاورز، پر از خاطره است. از سنگفرش‌های خیس‌اش گرفته تا نیمکت‌هایش. در طول بلوار که قدم می‌زنید، حجم این خاطره‌ها را در بند بند فضا حس می‌کنید. شاید آنچه می‌تواند دلمان را بقا و استواری این گذر دوست داشتنی قرص کند، ثبت آن در فهرست آثار ملی است. ۲۸ شهریور ماه همین سال ۱۳۹۴بود که بلوار کشاورز به شماره ۳۱۳۲۱ در فهرست آثار ملی ثبت شد.
دسترسی به بلوار کشاورز
خلاصه که اگر بعدازظهر یکی از همین روزهای پاییزی دلتان هوای پیاده روی کرد، اگر دلتان بلال خواست، اگر خواستید نگاهی به هتل بلوار کشاورز و سینمای بلوار بیاندازید، اگر هوای کافه گردی کردید، اگر بدتان نیامد کمی دوچرخه سواری کنید، معطل‌اش نکنید! نزدیک‌ترین ایستگاه مترو به بلوار کشاورز، متروی میدان ولیعصر است و ایستگاه بی آر تی هم همانجاست. اما اگر دوست دارید بی‌دردسر و مستقیم به بلوار بروید، گوشی را بردارید و بی‌معطلی تپسی بگیرید!
عکس اصلی از: شایان محرابی
اطلاعات جالبی بود مرسی… مخصوصا برای ما که تازه نزدیکی بلوار کشاورز خونه خریدیم خیلی جذاب بود…
عاشق این بلوارم. کلی ازش خاطره دارم، از بچگی که با مادرم می‌رفتیم پارک لاله که اون موقع اسمش پارک فرح بود، از دانشجویی در اواخر دهه شصت که پاتوق عصرانه هامون کافه قنادی سهیل بود و دهه هشتاد که دخترم مهدکودکش پشت ساختمون وزارت کشاورزی بود و خونمون میدون ولیعصر و گاهی با هم پیاده می‌رفتیم خونه. هنوز هم هر وقت گذارم به تهرون بیوفته یه سر به اونجا می‌زنم.
اولا که خیلی عکسهای قشنگی بود ممنون و من بعلت نزدیکی به خونه پدریم به بلوار کلی خاطرات خوب و قشنگ دارم که با دیدن اون عکسها برام زنده شد عاشق قدم زدن نو بلوار هستم تا به پارک لاله برسم